Kavgam, şu bozuk sokak lâmbalarıyla değil;
Sevişene de ölene de bir doğan güneşle.
Değişmeyenle...
Şu evde,
Şu sokakta,
Şu öncesiz şehirde
Ne değişti, öykümüz boyunca? ...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bitmez bu kavga!
Hayatı sorgulayan bir şiir...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta