Bütün umut raylarımı söktüler
Bir takım adamlar gölge gibi sessiz
Aysız ve yıldızsız bir gecede
İçime katran ve zift döktüler.
Geçti üstümden ağır silindirleri korkuların
Asfaltlandı içim;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
