Değişim Şiiri - Burhan Gümüş

Kar çiçekleri
Size rastlamak çok zor.
İklimler ve renkler mi değişti nedir bilmem
Eskiler gibi değil artık her şey.

Oysa
Deniz ve göl
Irmak ve çay
Terler ve yükselirdi de rüzgarın kanatlarında
İnerdi ince ince bir yağmur toprağa
Şimdilerde asliyetinden uzak ve de verimsiz
Bilmem neden
Yer midir onu yeterince özümseyemeyen.

Ya geceler
Uykunun ve tefekkürün sahibi geceler.
Ki geceler bazen vuslat bazen necat
Şimdilerde zulmet ve teessüf

Deniz mavi, gök mavi,
Yeşil ve beyazdı yeryüzü
Şimdilerde sefil bir renk cümbüşü
Mor ve gri

İnsanlar kırmızı
Ayazda kalmış kırmızı karanfiller gibi.
Sokaklar kırmızı, ışıklar kırmızı
Kırmızıya koşuyor inadına her şey.

Sevgiye neşeye zaman yok
Mekanik yalnızlıklar içinde
Yok oluş sessiz bir çığlık üretiyor
Metafizik uzanmış boylu boyunca
Buz gibi mermer bloklar üzerine

Bülbüller ötmez
Kuşlar uçmaz olmuş semada
Hayvanlarsa bir bir çekilmiş inlerine
Şimşek ve yıldırımlar konuşlanmış bulutlara
Zaman sessiz ve dingin bir bekleyişte

Oysa şehir uyuyor
Uyuyor baykuşun ölüm sessizliğinde
Ruhsuz ve kefensiz
Gelecek fırtınadan habersiz.