Ey sevgili, buram buram karanfil kokardın.
Gözgöze gelirdik; sen ağlardın, ben ağlardım.
Yanaklarına süzülen yaşlar sanki kalbime akardı.
Sonra giderdin, hüzün öylece bana bakardı.
Sonra yıldızları seyrederdim, sen gibi.
Bazen bulutlar üzerini örterdi, ben gibi.
Bu neydi, sevmek mi?
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta