Dede Dedi Şiiri - Baki Ortak

Bu sabah bir genç bana dede dedi
Bir ses ki ömrümü ikiye böldü
Bir yanım sustu bir yanım ağladı
Gençliğim içimde bir kuş gibi öldü

Ellerime baktım yol olmuş damar
Bir zamanlar tuttuğum eller kayıp
Bir çocuk gülüyor bahar kokarken
Benim içim sonbahar içim ayıp

Aynada yüzüm değil hatıralar var
Her çizik bir sevdanın mezar taşı
Bir dede sözüyle çöktü omuzlarım
Bir anda çözüldü ömrün yamaşı

Bir çocuk gülüyor ben sessiz kaldım
Dudağımda bir gül içimde yasım
Ne tuhaf yıllar geçerken gülüyordum
Şimdi sustukça büyüyor susuşum

Bir zamanlar ben de çocuk değil miydim
Gökyüzüne taş atardım umutla
Şimdi toprağa bakarım uzun uzun
Kim bilir sıradaki yağmurda ben varım belki

Bir dede dedi kalbim titredi
O kelime hançer gibi saplandı içime
Bir çocuk doğarken bir yaşlı ölür
Hayat budur işte gülümseyiş içinde yıkım

Bir çocuk dün bana dede dedi
Benim için bir devrin sonuydu o.
O an anladım zaman merhametsiz
Ne kadar dirensen alır sonunda soluğunu

Şimdi bir gölgeyim eski duvarlarda
Bir fotoğrafın solmuş köşesindeyim
Kul Ortak der ki bir çocuk gülerken
Bir dede yavaşça sönüyor içinden

KUL ORTAK