Davut Arkan Şiirleri - Şair Davut Arkan

Mevsimler sonbahar,doğada hazan
Böyle takdir etmiş,kaderi yazan
Vuslata eripte,sorarım bazan
Dilimden acı söz dökülür bu gün

Bir rüzgar esiyor,çıplak ağaçlar

Şu farozun limanında, kayıklar yüzüyor kayık
Şu farozun kolbastısı,oynanmaz uşaklar ayık
Şu farozun limanında,her gece yanıyor fener
Kolbastı başlayınca,farozda ışıklar söner

Şu farozun limanında,horon oynuyor uşaklar

Herkes görür çınar gibi
akıp giden pınar gibi
Kaf dağında bir yar gibi
Baba olmak zor iş dostlar

Yükler binmiş omuzuma

Ben bir dost tanıdım
Hayatın bütün çirkinliğine rağmen
Bir çınar gibi dimdik ayakta
Ne fırtınaya nede kasırgaya aldırırdı
Bir kaya kadar sert
Bir pınar kadar berrak

Sevda adresi sormaz,çalar kapıyı gelir
Hangi gönülde hayat,bulurum iyi bilir
Seven mecnun olunca,sevdalısı da leyla
Asırlar gelip geçse,aşk denince anılır

Gecenin gündüz ile,buluşmasıdır sevda

Bu gün bir hayal kurdum,gözlerimi yumarak
Hayalimde dolaştım,nefesimi tutarak
Ne dert vardı ne keder,nede birazcık elem
Kendimi seyreyledim,acıları yutarak

İsterdim bende tabi,ormanın ortasında

İçimde bir volkan var,Patladı patlayacak
Ya beni batıracak,Veyahut aklayacak

İçimde bir ateş var,Korakor yanar durur
Öyle bir ateşki bu,Çiğerimi kavurur

Kalbimde gizli odalar,bilinmez sırları saklar
Anılar kahırla ağlar,ağlama gönül ağlama

Dertle dolu göz yaşlarım,her damlasını saklarım
İçin için ben ağlarım, ağlama gönül ağlama

Seni sevdikten sonra,dünyam değişti
Senin o ellerinde, bir can yetişti
Hayatın yollarında,benle yürürken
Gönlüm bu evliliğe,karar vermişti

Onbeş yaşından beri,hayatla benim kavgam
Başladı başlayalı,devam eder çok şükür
Seni sevdim seveli,gönlümün nuru sevdam
Sönmeyen bir ateştir,yanar durur çok şükür

Yürüdüğüm yollarda,tuzak kuranlar çoktur