Davran Kırat davran, yokuşa davran
Yokuşun başında soyuldu kervan
Düşman karşısında ne yapsın savran
Estir Kıratım es, yare gidelim
Dost, düşman içinde sıla edelim
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Köroğlu'nu yorumlayacak kadar haddimiz yok sadece bir okuyup çıkacağız..
Köroğlu
kır atına bindi yollara düştü
Bolu kalesini yıktı Köroğlu
hasmının üstüne saldırdı koştu
nicesini cenkten söktü Köroğlu
şöhreti yürüdü obadan köye
kimseden ummadı almadı paye
''tüfek çıktı mertlik bozuldu'' diye
durakladı ağıt yaktı Köroğlu
dolaştı illeri yetim Ayvazla
kaderi karaydı gülmedi fazla
belinde kılıcı elinde sazla
sünbüllü dağlara çıktı Köroğlu
gezdi vatanını, buldu ucunu
Bolu konağından aldı öcünü
halkın gönlündeki sultan tacını
belalı başına taktı Köroğlu
meydanlarda esti, yaktı, kavurdu
yıkılana kadar kılıç savurdu
kendini bir kahbe kurşun devirdi
sitemle ölüme baktı Köroğlu
eylül 2005
Ömer Kara
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta