Darmadağın Şiiri - Volkan Gülbitti

Karanlık gecelerin yalnız insanıyım,
gölgelerde aradım kendimi.
Kalabalık caddelerde yatar,
çıkmaz sokakların son durağına bakarım.
Gömerim bütün dertleri içime,
üstüne bir de cigara yakarım .

Yalnız akşamların en uzağında,
bir evim olsun isterdim,
duvarlarına resimlere asayım.
Hayallerim çaresiz bir çocuğun avuçlarında,
yarına dair korkum yok,
bedenim soğuk kaldırımların ayazında,
umutlarımsa üzerine kilit vurulmuş sevdalarda.
bu hayatta oldum bir viran,
darmadağınım, darmadağın.

Darmadağın hayallerim ,
Yok oldu tüm sevdiklerim,
Böyle düşkün bir başıma,
Darmadağınım, darmadağın.

Kimse beni anlamadı,
Hayat beni yaraladı,
Kaldım böyle bir başıma,
Darmadağın, darmadağın.