İnsandı onlar da bizim gibi. Korkuları, aşkları, tutkuları, umutları vardı ve çok gençtiler. İnsandı onlar da bizim gibi. Ama daha çok duyarlılıkları, sorumlulukları vardı belli ki, çünkü hepimizin önünde koşuyorlardı... Daha az biliyorlardı, daha az söylüyorlardı, daha çok ve daha çok ve daha çok yapıyorlardı...
Ve ilk ışıklarıydı günün,
darağacında yansıyan.
Ve ilk kez gördü darağacı
darağacı olalı
idamdan korkmayan devrim yürekli üç fidan.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta