Bir su damlası düşerken toprağa
Havadan geçerken saflığıyla,
Hisseder kendini boşlukta.
Bir an ışığa rastladığında,
Bırakır içindeki renkleri
Engin sonsuzluğa.
Ve o renkeler düşer,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta