Genç adam yorgun ve umutsuzca karanlık sokaklarda türkü söyleye söyleye
yürüyordu.Yanlızlığını biliyor ve kendine acıyordu.
Neydi genç adamı aylardır ayık tutmayan bu bilinmezlik!
Hepimiz merak etmekteydik.Dosttuk onunla ama o dostluğu bile
karanlığa gömüyordu son bir kaç aydır.
Yine ayık değildi o gece birdenbire merdivenlerden fırladı sokağa
Cebinde çorba içmek için ayırdığı son parası duruyordu.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
kutlarım sizi güzel bir hikaye kaleminize eliniz sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta