Kuzey Irak boş meydan edildi, aklım şuna yetiyor hocalıkları için bir yurt barınağı olsun diye mi? Diyorlar ki; KKTC gibi üç parçadan biri de şu yavrucuk olsun… konuşa konuşa elbette yol da aşılır, Bağdat da. Her yol Roma’ya çıkıyordu, Şimdi Tahran’a… insanları topluluk olarak duvara dizip kurşunlama ile vahşete teslim etme arasındaki fark sadece yavaş yavaş öldürülsünler diye mi? anlamış değilim… Türkiye Cumhuriyeti, Irak, Suriye, İran toprağı bölünmez, millet gruplaştırılıp ona buna terk edilmez!
Her önüne gelen haydut dikilsin, çıksın dağa
İnsin ovaya, kurulsun vatan ona…
Bu ne haldir? Bu hangi değişimin ne anlayışı değişimi? Keşke bitse bu kadarıyla; Kürt demeyi öğrenecek, din sevmeyi bilecekmişiz, hem de dört kitabın, dört peygamberin onurlandırıldığı yöremizde, dönüşmeyi anlayacakmışız… vay be… anladım diyeceğim yani öyle mi? Gülemedim, düşündüm ama…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta