Dalkavuk Şiiri - Nurettin Sevim

Haklıdan değil de güçlüden yana
Eğilir bükülür, yazar dalkavuk.
Gerçeği bilse de susar her zaman,
Yalana methiye düzer dalkavuk.

Yüzüne gülerken içten kin tutar,
Dili bal gibidir, özü can yakar.
Dalkavuk her zaman menfaat arar.
Menfaat uğruna gezer dalkavuk.

Eğriye doğru der, doğruya yamuk.
Yumuşağa sert der, taşa da pamuk.
Her sözü alkışlar sallanır kavuk.
Doğruyu her zaman üzer dalkavuk.

Rütbe, makam, mansıp, imanı nası.
Haram, helâl bilmez doldurur tası.
Riyakâr, münafık, soytarı hası.
Zillet batağında yüzer dalkavuk.

Korkudan güçlüye yağ çeker durmaz,
Vicdanı yoktur ki gerçeği sormaz.
Kimseyi düşünmez kafayı yormaz.
Fitne eker huzur bozar dalkavuk.

Doğruyu bilse de susar dalkavuk,
Güce eğilir hep, özü de yamuk
Menfaat bitince bulur bir kovuk.
Güçsüzün yanından tozar dalkavuk.