Arabanın radyosunda Anason şarkısı çalıyor
Ayrılanları,gidenleri,kaybettiğim dostlarımdan
Bahsediyor.
Dalıyorum yine,herzamanki gibi eskilere...
Nasıl birer,birer eksildiklerini anımsıyorum
Yüreğim yanıyor,hüzün çöküyor.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Beğeni ile okuduğum duygu yüklü dizelerinizi ve o güzel dost-şair yüreğinizi tebrik ediyorum sevgili Nilüfer hanım üstadım..
Yüreğinizde sevgiler umutlar ve mutluluklar hiç eksilmesin dileklerimle.. ve çok çok teşekkürlerimle.. Saygılar.. Sevgiler.. Selamlar..
Çok severim bu şarkıyı,başlıbaşına hüzün.Şiiriniz de öyle ve çok güzel.insan nelere alışmıyor ki sevgili arkadaşın.. Yeri geliyor küçücük bir eşya bile büyük bir yer ediniyor hayatımızda. yok olduğunda eksiliyor bir şeylerimiz, büyük bir parçamızı kaybediyoruz adeta. bir eşyanın yokluğu bile bu kadar acıtırken,ya sevdiklerimiz,hayatımızda önemli yeri olan dostlarımız, bir insanı kaybetmenin acısı nedir? gidenin arkasından size miras kalan yalnızlığın acısı nedir? ya bu yokoluşlar sonrasında kaybettiğiniz zaman, ertelediklerimiz, kendimizi alıştırdığınız yalnızlık..Hepsi vardı her bir dizede.Tekrar tekrar kutluyorum +10 tabi ki..
İçinde bulunduğumuz yaş evresi de bu kanıksamayı yükseltiyor.Çünkü her orta yaşı aşan kişi aynı duyumsayış içerisinde.Her gün tanış/arkadaş,eş dost çevresinden 'gidebleri' görmek/duymak fena abanıyor insana.
Biz de bir bilinmezlik içinde ilerliyoruz o vargı'ya.Şiirdeki arabanın ilerleyişi gibi.
Tanrı herkese böyle bir Son Susuş'u gecinden versin.Her şeye karşın yaşamak güzel çünkü.
Kutluyorum Efendim.
Sağlıkla/esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta