Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Gökler unutturmazken, yağışa dönüşmeyen bulutları
Bir dizi yitikler, göz kırparken kapı aralıklarından
Bir türlü çözülür mü, o masum umut yumakları?
Ve çalışarak kırk Kıbrıs Lirası'na aldığı daktilo
Şeridine sıkışıp kalan; o koskocaman umutları...
Burası Muhteşemdi doğrusu,Tebrik ediyorum şaireyi ,ayrıca bende Bakırköylüyüm Gülşen abla selamlar...
bir genç kız resminden dile gelen çoğulun hissettiği, belki yansıttığı belki yansıtmadığı...boşluklar...boşluklarımız...farklı pencerelerle doldurmaya çalıştığımız...zamanın hastalığı denilen...yalnızlık...
sağolasınız Gülşen Hanım...şiirsel ifadeleriniz belki sözcükler varmıştır yalnızlıklarının pencerelerini aralamıştır okuyanlar için...
Viyana'ya sevgiler:)
bu şiir beni alıp götürdü lise sıralarına. Ben ticaret lilsesi mezunuyum Lise birde daktilo dersimiz vardı ve öğretmenlerimiz bizden 10 parmak daktilo yazmamızı istiyordu. Bizler ise iki parmak ile yazıyorduk. Babam kamuda görev yapıyordu. oraya gidip daktilo pratiği yapmak istiyordum ama çok kalabalık bir iş yeri olduğu için orayada sık gidemiyordum. Daktilodan sınıfta kalacaktım. ama hiç beklemediğim bir umut ışığı doğdu ve Sevgili Dayım bana elde gezidirlen bir daktilo alıp göndermişti istanbuldan.
O daktilom hala evde ve ben ona baktıkça geçmişte yaşadıklarımı asla ama asla unutmam. Sonuçta 10 parmak daktilo yazmayı öğrendim ve sınıfımı geçtim tabiki.
Teşekkür ediyorum sevgili dost bu güzel şirinizi ve yüreğinizi kutluyorum. Sevgiler yüreğimden yüreğinize.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta