Gözlerim apaçık kapalı, evet- tanıyorum burayı.
Yabancı değil aşkın ringi.
Göğsümü tekmeleyen yumruklayan da ne?
Saat olsa keşke yirmi dört yerine kırk sekiz çizgi.
Dudaktan dökülen gülümseme...
Gözünde de kanatlı sürme...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta