Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Dağların başı duman
içime çöken bir sessizlik gibi ağır.
Patikalar adını unutur akşam olunca,
rüzgâr, cebimdeki bütün sözleri savurur.
Bir keçi çanı uzaktan, ince bir umut,
kayaların kalbinde yankı olur.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



