9-HAZİRAN-1967 (MANYAS)
Dağlar rengarenk oldu,heyecandan titriyorum görünce.
Sararmış yaprakları avucuma alıp, son yolculuk öncesi konuşuyorum onlarla,yaza yine gelecek olmaları onları fazla üzmüyor,
'Belki ben olmayabilirim buralarda'diyorum,vedalaşıyorum,
teşekkür ediyorum verdikleri güzellikler için.
Serinliğinizde oturduk, neşeli bebelere salıncak kurduk, sevgilimizle konuştuk güvenle altında, orada tattık belki ilk aşkı.
Siperimiz oldu ardına saklandık,yerçekimini bile altında keşfettik.Yazın gölge oldu başımıza,kışın ateş oldu ocağımıza.Evimizin direği oldu,çatısı oldu,yatağı oldu,dolabı oldu.
Kitap oldu her şeyi öğrendiğimiz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var