Bir tutkuya düşmüşüm ben
Bilmem geceyi gündüzü
Bu tutkunun yıllar yılı
Yanar yüreğimde közü
Ferhat gibi düştük dile
Kıymet vermez olduk güle
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
