Cümle Çeşitlerimin Yüklemisin Öznen ...

Ezberlenmiş bir şiirin son mısrası benim, şiiri tümü sensin. Anlamına göre olumlu bir cümleydin severek yaşadığımız günler.
-Olumsuzluğumuzu yakacak, me-ma, değil, yok,sız ek ya da sözcükleri yoktu.
- En baştan mutluluk meşalesini yaktık. Anlamca ve biçimce olumlu cümlelerin yürek cebinde yaşadık tutkuları.
-Bazen biçimce olumsuz cümlelerde olumlu sevgiler yaşadık.
*Sizi sevmiyor değilim.
-Yüreğin sonsuz bir umman sevdanda. yok yok .
Seni anlamıyor değilim; ama yürek sızılarının deldiği yaramda aşk biraz masalara budandı.

* Sahte gülüşlerini sevmem. Aşk, birisinin birisi olmak için yanında gölge olmak değil.
-Yalancı baharların pınarında yıkanamam. Sen bütün sevgi çeşnime
Çeşmeyken.Gözlerinden damla damla ben akarken gidip başkasını sevemem.
-Anlamca,biçimce olumsuz cümlelerin cenderesinde bırakma beni.

Bir sonraki gelişinde anlamca olumsuz biçimce olumlu cümlelerle yakma anlam içinde anlam yüklediğim bu yalnızlığıma.
-Gel de bu gidişine inan.
-Ne geldin ne de aradın .Oysa ben her dem dilinin ucundaki sözcük olmak çok sonra da olsa hatırlanmak isterdim.

Şimdi ünlemin damlalarına benzeşim içinde.Islatıyorsun sevgi kitabımı.
-Sen gittikçe,uzakta ağladıkça ben ıslanıyorum.
Ey aç ve ay yüzlü dünya yorma beni! Sevinç, hayıflanma,şikayet ,ünlemlerinde cümle kılma beni.
-Ah kora kor sızlanışın can paresi olaydım!
-Aman Allah’ım bu yürek cambazlığı yapan ben miyim bilemedim!

Eyvah, ne sen ne de senden esen yel kaldı!

Şimdi hangi soru cümlesinin yüklemisin?
Neden ben sende terk edilmişliklerimi devrik cümle kılarken sen arasözlerime aramızı bozan sözler katıyorsun?

-Kim içinden arınarak gelen mistik yokuşumuza yoldaş olacak?
-Sen hangi bensizliğin adılısın Leyla gözlerinde? Hangi Şirin’in
Şirinliğinde çayıma karışan sıcak an oluyorsun?

-Hem sorup hem cevapladığım soruların sonunda soru işareti kullanılmaz seninle öğrendim.

-Sözde soru cümleler gibi cevapsız aşklarım olmadı. Ben seni severken her sorunun , her özleminin cevabı gibi gerçek soru cümlesi olup durdum karşında.

-Şimdi gerçeğimizle ilgili ilgeçlerin gelgeçlerine kav olma zamanı değil.
-Sen ateşsin aşka. Yakılacak yüreğim var, o da sensiz yanıyor.

-Ben bütün aşkların ismiyim yükleminde. Yüklemi isim olan cümleyim. Kitabında isim cümlesi olarak yazılmış bahtım.
-Sen aşk cümlemizde eylem olarak kaldın. Bütün duyguların fiil cümlesi olup arttın çekimli özlemler arasında.

Sen aşka renk açtıran gül yüzlümsün. Bir aşk hikayesinin
Sevdasıydın sular sırlara köpük köpük aklanırken.
-Bir vakte kalbini zemzem kılan sonzuluğun can aynasıydın.

-Giden, gider. Giden kalanın aşk armağanıdır.
Gidişin, hasret dişlisinden günler biriktirdi.
-Bir gün gelişine sobelendi bahtımın solaç yanı.

Kurallı bir cümle gibi gönlümün sonunda yüklem olarak kaldın.
-Ben aşkımızın temel öğesiyim, sonumuz için en sondaydım.
Oysa sonra nazların yüklemini bazen ortaya, bazen en başa attı.

-Devrik acılar yaşattın. Sen kurallı bir cümlenin en güzel yüklemiydin. Periler raksa çağırırdı ben öznen olarak kaldığım anlatılmaz demlerimizde.

Aynı sözcüklerin kuyruğunda yıldızların ağlardı.
*Sevecektir seni bu giden, bu kalakalmayı kalaylayan.
-Bir gün bilecektir, sevmek ucuz bir kumaş gibi olmadığını.
Sonunda yüklemi olmayan cümleler yaşattın. Yoktun, eksiktin.
Sen yüklemimdin. Şimdi üç noktalarla anlatıyorum sensizliği.

-Bu aşkın üç noktasındayım. Daha anlatamadıklarım var.
Yüklemine hasret Mecnun öznem var.

-Sen uzaklarda yapayalnızlığını kırıştırken ya ben burada…
Haydi tamamla cümlemi, haydi meramlarıma

*Ruhunu ütüleyen yapısal kıyılarından süreğen bir yunus olsam.
Basit cümlelerle sana olan sevgimi anlatsam anlar mısın?

-Yan cümleciğin kaçır basit cümlemin içinden. Yalnız bir yüklemin olsun.
-
Senin ruhundan, sözlerinden arındım. Bu yüzden aşk sensin.
-Bu güzelliklere sonsuzluk gözesi oldum.
Şimdi içinde yan cümleciklerin olduğu birleşik cümlerinin koynunda yatır beni.Fiilimsilerin dilinden aşka uzun cümleler kur.

-İnanılmaz bir şölendir yeniden gelişin. Aşk üstüne aşk bina ederek
Gelmelisin.

Bir dua gibi kalmalısın seven gönüller yamacında. Amaçlarını
ruhuma dolayarak özünle sarmalısın beni.

-Bu aşksa ben bitmezliğin sırrıyım. Şartlı birleşik cümlelerin yan gözünde sen varsan bu sevda bitmez.

-Gel gör ki sadece ikimizin bildiği gerçeklerin “çeki “karşılıksız çıkmış.
*Anladım ki bu gidişle gitmelere ders veriyorsun.

Benim meramları ancak sıralı cümlelerde paklanır. Yüklemlerini esirgeme benden. Ayrılığı bir yüklem kaldırmaz.En az iki yüklem olmalı.
-Gitmeyi, bir yüklem, bir gün gelmeni bir yüklem .
Haydi bağımlı sıralı kaldığım ortak öğelerimizde yıka beni .

-Bir düşünüş, bir iç çekiş, bir aklanıştır, seni yeniden yaşayıştır beklemek.
-Geri dönüş, yüksek ruhluluğu yaşayanların limanıdır.
Bir dönüş davasıdır, bir sevme ,aklanma, isteme fecridir bağımsız kaldığımız demlerde.
Ana rahme dönüş gibi değildir,beni isteyişin .

İlk sevdiğim güne dönerim, beklerim ilk bakışını. Parça parça permalarını dağıtmış mutluluğun izinde gider, bekler, tümlerim hasretini.

Uzakları yakın eden küçük kıvılcımın dilinde ateşe ram olup dil dil cümle çeşitlerimde beste olmanı beklerim Dilbeste.