Gülümsüyor olabilirim ancak
Hâlâ daha dipsiz bir çukurdayım.
Yaralarımı yok mu hiç saracak?
Ben, yalnız hâlde üşüyen bir ayım.
Gülümsediğime bakmayın sakın,
Düştüğüm çukurdan çıkamıyorum.
Kurtuluşum gözükse de çok yakın,
Çöktüğüm yerden doğrulamıyorum.
Gülümseyen ben değilim, serâbım.
Bu yüzden îlân edildim münâfık.
Çukurdan duyulur mu son feryâdım?
Nasıl bir hatâ yaptım, oldum âşık!
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
29.05.2024 11'li hece ölçüsü.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!