Beni ben yapan,
İçimdeki ben.
Hele bir elver yine,
Çıkayım, şu düştüğüm çukurdan.
Kuruntularım, takıntılarım
Fesatlıklarım, düş kırıklıklarım.
Bırak kalsınlar.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
selinciğim harika dile getirmişsin içimizdeki benle ilğili duyguları...içimizdeki gerçek beni dozlarınıda yine kendimiz ayarlamak şartıyla herşeye ragmen yaşamalıyız...Sürekli başkalarının biçtiği rolü oynamak zorunda kalmak kişiliği alıp götürür...ve bizi kendimiz olmaktan alıp götürür...ve birgün aynanın karşısına geçtiğimizde ortaya çıkan yaratığı bizde tanımaz oluruz...sevgiler...yüreğine saglık...sevgi ve şiirle kal..Okan NAR
Onlar benim canlarım,
Benim hayat bağlarım...
Çok güzel, olacaksa hepsi öolsun değil mi?
Tebrikler.
çok güzeldi ya...harikaydı...kısa ama akıcı neffis bir tat aldım inan ki...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta