Embriyo;
insanın ağzında yıllanırken barbarlık
anladım,
ceninken vazgeçmeli doğmaktan
ne kötü,
metal bir uygarlığa gözünü açmak!
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Tebrik ediyorum.
İnsanlık topraktan ve tabiattan kopmaya başladığında başladı hem cinsini yok etmeye.
Sömürge, insanı eşya mertebesine indiren değer.
Kurtuluş, geldiğimiz toprağa dönmede. Ama heyhat.. İnsanlık nereye gidiyorsun....
Çok uzun yazabilirim ancak şair yazmış zaten şiirinde.
Kutlarım, yüreğine sağlık kardeşim.
Kıymetli cümleleriniz için teşekkür ederim Derviş öğretmenim.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
“Dilsiz şairlerin dudakları lal,yürekleri kelamdır.”
Kalemine yüreğine sağlık Veysel abi
Sevgi ve saygılarımla
Teşekkür ederim kardeşim.
Öpüyorum gözlerinden
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta