Çöplük Şiiri - Bekir Dalkıç

Bir çöplükten bahsediyorlarmış, bir çöplükten.
Şehrin ortasında ve yalnız.
Kulak misafiri oldum da istemeden, meğer benmişim o bahsettikleri.
Neden beni kastediyorlar ki sürekli, neden katlediyorlar beni neden?
Kendime bir yer bulmuştum kendi içimde, çok uzun bir tünel kazmıştım, binlerce duygu biriktirmiştim.
Ne dememi bekliyorsunuz, ne demeli bilemedim.
İllede gerek varsa itirafa , evet o çöplük benim.
Şiirlerimdir kedilerim, kedilerimdir şiirlerim.
Gülmekten ağlamışsınız, kuyruklarına tenekeler bağlamışsınız,
"Iyy ne iğrenç şey bunlar" diyordu biri.
Ciğer atsanız ciğer yerdi herbiri.
Sütler damlardı bıyıklarından, sütler akardı şıpır şıpır,
Yalbır yalbır da parlardı herbirin tüyleri.
Çiçek atsanız çiçek kokardı herbiri.
Gülseniz güzel güzel bakarlardı yüzünüze öyle.
Masum masum bakarlardı.

Evet o çöplük benim,
Kimse geçmez yolumdan, rahatsızlık veriyormuş kedilerimin sesi.
Yüzlerinde endişe..
"Aman yesinler sizi"
Çok kötü kokuyormuş herbirininde nefesi,
Çiçek atsaydınız güzel kokardı herbirininde nefesi.
Mesela menekşe.

Başıboş geziyorlarmış  kedilerim ortalıkta, volta atıyorlarmış orada burada.
Bir köşe başında birikip, alıcı gözlerle süzüyorlarmış sizleri.
Laf atıyormuş kimisi gelip geçene,
İştahlı iştahlı yalanıyormuş kimisi,
Kimi peşinize takılıyormuş dar sokakta,
Güya bacaklarınıza dolanıyorlarmış, sürtüm sürtüm sürtünüp eteğinize.
Huzurunuzu bozuyorlarmış öyle mi?
"Aman sevsinler sizi"
Gıdılarını gıdıklayında sevsinler sizi
Çimlere yatırın, karınlarını kaşıyın,
Önlerine ekmek atında sevsinler sizi.

Severler o vakit, hemde öyle bir severler ki.

Evet o benim,
o çöplük benim içim.
Ağzıma kadar doldu taştı sırlarım,
Sıra sıra dizildim şuraya, kedilerle dolu konteynırlarım.
Paçalarından akıyor herbirininde kiri, hem de ne biçim.
Okumak isteyen pekte güzel okuyor,
Burnunuz her kokuyu alabiliyorsa eğer, vallahi mis gibide kokuyorlar.

Birgün yakarlarsa bu çöplüğü kimbilir ne zaman,
Kİm bilir ne yapar, nerelere kaçar kedilerim o zaman?
Çocuklar sever şiirleri, belki alırlar evlerine,
Belki gözleri gibi de bakarlar.
Çocuklar bilir şiirlerin kıymetini.
Şiirlerim size emanet çocuklar.
Siz sevin yeter, onlar seviyorlar zaten sizi.
İyi bakın şiirlerime.
İyi bakın, üzmeyin emi.