Yaşanmayıp çölde kumlara karışmış
tarihi zamanla kaybolmuş milletler
tozlu rafların içinden çıkmayan
yarınlara seslenmeyen kitaplar gibi
çöle düşüp insan olmayı reddeden
çölün hiçliği ve ruhsuzluğu ifade ettiği
umutsuz aşk kaşiflerinin dergahı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta