Mersin - 15.02.1998
bir vahaya muhtaç, çöle sürülmüş hörgüçsüz deve
tek nasibi, engereklerle dolu gayya kuyusu
kumlara saklanmış kayıp bir piramidin gölgesinde
tek gördüğü, ellerinde asalarıyla birkaç efsuncu
adımlarına yanaşırken, raks eden kum topluluğu
hararetten ziyade kasavet, en ağır yük eğninde
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta