Çöl Gözleri Şiiri - Hüseyin Alan

Alnının çizgilerinde
Katı ve dehşetli
Saman kağıdı düşler

Yanmaktan yoksun
Diline sürtüşen sözler
Ucunda
Kanayan bir yara
Yarada sonsuzluk kıpırtısı
Depreşir hiç durmadan

Titrek ellerin
Korkulu kabuslar gibi
Sevinçlerin düzmece
Gözlerin ateşsiz
İnmez yüreğe sevgice

Ellerim değer süzgün bakışlarına
Bir loş akşamda
Eteklerine vurur
Dalga dalga rüzgar

Sevgimin kuru yanaklarını
Öper kuru dudakların
Hep gece iner
Gece sarılır
Gece yürür
Sessizce sususuz hayellerime

Kelepçeli dilinden çözülür
Çöl ıssızlığında sıcaklığın
Yürek yanar
Hayat biter
Kalır çöl gözleri...