"Ekmek mushaf çarpsın ki,
Hep seveceğim,
Seni hiç terketmeyeciğim"
Demişti bir akşam üstü gözlerimin içine bakarken,
Meğer tek ayağını kaldırmış,
Çarpılmadı yalancı.
Öptü kaçtı,
Sevdi kaçtı.
Var mı böyle
Aşkın kitabında a dostlar?
Yalanlarına mı vurulmuştum ben,
Sahte sözlere,
Sahte gülücüklere mi aşık olmuştum?
Çekim karşılıksız mı çıkmıştı,
Dolandırılmışmıydım ben
yani?
Nereye şikayet edeceğim ki
seni?
Var mı merci?
Kursunlar arkadaş, yoksa merci kursunlar,
Vurucam elimi masaya,
Senden şikayetçi olacağım.
Sallandırsınlar diyeceğim,
Aşıklar şelalesinden,
Çırpınsın dursun diyeceğim.
Vursun kafasını oradaki taşlara diyeceğim.
Ekmek mushaf çarpmıyor işte
Çarpmıyor,
Yalanlar dönüp uçuşuyor havada,
Kapan kapana.
Aşkın gözü körmüş,
Kulağı sağır,
Elleri tutmaz,
Ayağı topal,
Dili de yalanmış a dostlar,
Yine de sevin ve sevilin aman.
Bu dünya üç gün,
Aşkın yalanı bile güzel be,
Yalanı bile güzel.
Mine Yılmaz Sevinç
27.Kasım.2022
02:43
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 00:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!