karanlık dört yanım yine ağlarım
çok dertliyim yarim yanarım
bıraktığın günden beri yaralıyım
gel artık ya çok yanlızım
kara bulutlar kalmaz oldu üzerimden
sen gittin ya bu şehirden
gecem gündüzüm olmuyor
çok dertliyim yar sensiz olmuyor
gel tut elimden düştüm kaldıran yok
bir sana muhtaç gönlüm
sen benim tek gülüm
gülümü soldurma çok dertliyim yar
hayatı bana zindan etme
bırakıpta gitme
genç yaşta kefen giydirme
çok dertliyim yar bırakıp gitme
ölüm olsada yollarımda
gelirim birgün yanına
ecel olsa da kapımda varıcağım yanına
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta