Çok da Önemli Değil Şiiri - Ayşe Kurtuluş

Hayat tek kişiliktir
Aslında yaşamın doludur
Gelenlerle gidenlerle bir karmaşa içinde yaşarsın
Gelirler seversin sahiplenirsin paylaşırsın
Sonra bir bakmışsın ki kimse kalmamış
Gelenler bir bir gitmiştir.
Hem de bencilce,seni sırtından vurarak,inciterek gitmiştir.
Umurunda değilsindir sen onların,
sana ne olmuş,yüreğine neler yapmışlar umursamazlar
Çünkü bencildirler çünkü kendilerini düşünürler,kendileri için yaşarlar
Sen de kimsin ki,neden senin için üzülsünler
Onlar anlamını bilmeyerek hayat dedikleri şeyi yaşarken
Sen kendini bir başına bir köşede sessizce haline ağlar bulursun
Sessizce ağlarsın sesini duymasınlar diye
Yüreğinin yandığını kor olduğunu görmesinler istersin
Zamanla alışırsın yokluklarına,anlarsın ki giden gitmiştir
Sen geride yalnız başına kalakalmışsındır
için sızlasa da kabullenirsin olanları
kabullenmek zorundasındır da zaten
Ama hiçbir şey silinmez o yaralı yüreğinden
Hep bir tarafında kalır o acının sızısı
Artık tek başınasındır
En sancılı dönemlerini tek başına çekersin
Ama öğrenirsin o zaman hayatın tek kişilik olduğunu
Bir kez daha üzülerek öğrenirsin
Öğrenirsin vefadan söz ederken vefasızlığı gösterenleri
Kimseye güvenmeyeceğini,kimseye inanıp da peşinden gitmemeyi öğrenirsin
En önemlisi yediğin vurgunlarla hayatı
Ve böyle kişileri hayatından çıkarmayı öğrenirsin
Böyle insanlar,böyle yaşam tarzı bana göre değil dersin
O zaman varsın olmasın hayatında onlar
Çok da önemli değil zaten