Çok Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Yokluğunun rıhtımındayım
Gece pus, serin ve rüzgarlı
Dalga seslerinin arasında ayak sesini
Hayal ediyorum, gelirsin belki.

Yollarımın sana çıktığı, ne yazık
Yollarının bana çıkmadığı açık
Bu boğazda ne işim var, sen
Görülmeyen, gelmeyen, beklenen.

Şarkılar söylüyorum sana, duyuyor musun
Cümleler seninle bitiyor yahut senden ibaret
Neden her an her anımdasın, neden
Biz bittik, geçtik, gittik, neden!

Senden sonra biraz değiştim, diyorum da
Görsen anlar mısın, bıraktığın gibi değilim
Sarhoş oldum, cesur oldum, daha korkusuzum
Daha az ağlıyorum, daha çok özlüyorum.

Biliyor musun sen hala ilgimdesin
Merak ediyorum seni, her gün, sürekli
Yuva kuracağın günü dört gözle bekliyorum
O, seninle evlenir mi?

Zorlandım, yerini doldurmaya çabaladım
Çabalıyorum da, biliyorum ama imkansız
Sen başkasın, bir başkası başka
Ve ben, ben bambaşka…

Arada şöyle düşünüyorum, şansım olsa
Keşke senle bir gün daha, başbaşa
Seni duymayı, kokunu hissetmeyi isterim
Kollarımla sarmayı, omzuna başımı yaslamayı.

Güvendiğim dağdın, yıkıldın, bir sabahta
Çok ikoniksin, çoksun, çok anlamsın
Özelsin bana, öğretmenimsin maalesef
Vedaların, başarısızlıkların gebesisin.

Neredesin iki gözümün çiçeği, neredesin
Aklına geliyor muyum arada, hani
Gülümsetici biri gibi, öyle anıyor musun beni
Duygu var mı sende, geçmişinde benim için?

Keşke değseydin gözümdeki yaşa
Ah, keşke, çok zaman geçti ama
Dün gibi hikayem, sen, yarımız.
Kapanmadın bende hala…