Çocuk yaşta kadınlar tanıdım.
Evcilik oynuyorlardı.
Ama kadındılar,
Ufacık ellleri,çıkmamış göğüsleri vardı.
Yüzleri bilmeden örtülü.
Gülüyorlardı hayatın acımasız haline.
Hiç mutluluğu bilmeden.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
