O kadar çocuktu ki yüreği, ölürken çemberin peşinden koşuyordu.
O kadar çocuktu ki yüreği ölürken çemberi peşinden koşuyordu
oysa götürürlerken dizleri taze kanıyordu
o kadar çocuktu ki gözlerinden yaş damlarken
sessizce bir şarkıya başladı
halkların kardeşliği adında
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta