O kadar çocuktu ki yüreği, ölürken çemberin peşinden koşuyordu.
O kadar çocuktu ki yüreği ölürken çemberi peşinden koşuyordu
oysa götürürlerken dizleri taze kanıyordu
o kadar çocuktu ki gözlerinden yaş damlarken
sessizce bir şarkıya başladı
halkların kardeşliği adında
Özgürlüğü anlatan şiirler yazıyor şimdilerde
Sirenler çalıyor / kolluk peşimde anne
göğsümde bir sıcaklık /kan akıyor anneyle başlayan
Çünkü yüreğinin duvarlarında zindanlar
bedeni işkencelerle yanar
gözlerinin suluboyasından
ağlayan çocuklar damlar
Kayıt Tarihi : 26.5.2011 23:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!