Acı çeken ruhların mutlu olabilmesinin basit bir formülünü bulmuşuz gibi...
Gördüğümüz her şeyden bir mana çıkarmanın manasızlığını bilerek, hayrete düşmenin sonunda erişilen çocuksu saf bir kahkahanın peşine takıldık, gidiyoruz...
Çocuksu gülüşler...
Hayır!
Çocukluğumuza seslenen gülüşler...
Saflığa, masumiyete çağrı...
Biraz da deliliğe meyleden...
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta