Çocukluk Aşkım Şiiri - Özkan Gönlüm

İlk okulda çekilmiş bir resim
Yıl 1949 ama
O günler halâ hatırımda
Şu benim yanımda duran
Küçücük kalbimden vuran
O zamanki heyecanım, ilk aşkım
Sevincim neşem
Dünya güzeli bir kız
Çocukluk aşkım Ayşe’ m.

İlk okul sıralarında
On bir yaşında mı neydi
Bilseniz Ayşe’ m ne şeker şeydi.
Teneffüs aralarında
Mektup alır verirdik
Kitap sayfalarında.

Siyah önlüğü beyaz yakası
Örgülü saçları vardı Ayşe’ min
Saçları omzuna inerdi
Küçücük parmaklarım değince saçlarına
-Öğretmenime söylerim ha, derdi.
İşte bu yüzden benimle konuşmaz
O gün bana küserdi.
.
Çocukça yılışırdım yine
Benimle barışsın, diye
Bir an gelince
Elim eline değince
Sıranın altında
Öğretmen görür diye korkardı
Seni seviyorum deyince
Tomurcuk göğüsleri heyecandan
Dalgalar gibi iner kalkardı.

Sizinde başınızdan geçmiştir
Çocukluk aşkı da olsa
O yaşta bile inanın
Aşkın bir güzelliği vardı
Sevdiğim kız her gece
Rüyalarıma dolardı.

İşte böyle dostlar
Bir ömür geçti aradan
Ayşe’ m yaşıyor mu
Adlımı onu Yaradan
Bilemem.

İlk okul bitince
Kütahya’ dan Denizli’ ye gidince
Kader ayırdı bizi
Bir daha buluşamadık
Göremedik birbirimizi
Ayrı şehirlerde yaşadık
O yıllarda kaldı aşkımız
Başka eşlerle söylendi
Mutlu ömür şarkımız.