Çocukluk Şiiri - Yorumlar

Çocukluk; asla ve sonsuzluk...

Çocukluk dediğin, ömrün yarısı...Belki de ömrümüzün hepsi...

Kutlarım şairi saygıyla...Nurdan Ünsal

Güzel bir şiirdi.Kutlarım...

Selamlar...Dünyayı bir çocuğun gözüyle görebilsek ne güzel olurdu değil mi??...O zaman ne savaşmayı bilirdik, ne de çıkar uğruna birbirimizi ölddürürdük...

Yüreğine sağlık değerli şairim çook güzel, çocuksu masum duyguları barındıran harika bi eserdi:)...Kaleminden mürekkep, yüreğinden çocuksu gülüşlerin eksik olmasın...Saygılar...

bitmez tükenmez anılar, ümitler deryası. kuşlar kadar özgür olduğumuz çocukluğumuz.güzel dizeler kutlarım yüreğinize sağlık.

Muhterem Şairim,
Zat-ı alinize sitemim var. Bu sabah bütün dengelerimi alt üst ettiniz. Bu nadide şiiriniz ile alıp götürdünüz beni çocukluğuma ve benim gibi bir yanı çocuk kalan tüm dostları.

Değerli dostlar çok güzel yorumlar yapmışlar şiir ve çocukluğumuz üzerine; Bir dost diyorki ' Çocukluk ömrün yarısı' Kıymetli büyüğümüz de şöyle demiş ' Bugünlerde böyle değil arkadaş, çoğumuzda artık ömrün tamamı' her ikisine de katılıyorum.

Ömrün ortasındayız, sonundayız. Yaşamın kıyısındayız ne fark eder. Hangimiz çocuksu düşlerimizde kalmadık. Hangimizin elini bir söğüt dalı ile oynarken bıçak kesmedi, hangimiz mutluluğun resmini çizmedik gökyüzüne ve hangimiz bir Medine hurması hatırına yarım gün oruç tutmadı.

Yüreği çocuk kalanlara selam olsun ve benim gibi hala çocukluğunu arayanlara acizane bu şiirden benden olsun. Engin saygı ve hürmetlerimle

Keşke Çocuk Kalsaydım

Doğduğum köyde geçti çocukluğum,
Müsavi olmasa da, şehir çocuklarının yaşantılarına yaşantım.
Ben şehir çocukluğunu rüyamda yaşadım.
Bağcıklı ayakkabılarım olmadı, hiç uçurtma yapmadı babam bana,
Emanet uçurtma uçurttum, rüzgarlı havalarda.
Ödüm kopardı, ya elimden kaçarsa diye emanet uçurtmam,
Uzun olsun diye uçurtmamın ipi,
İpin ucunu kemerime bağlardım.
Şehir çocuğu olurdum hayallerimde,
Uçurtmam renklenirdi gözümde,
Ve uçurtmam,
Herkesinkinden daha yüksekte.
Çocuklar tutmak isterdi ellerimden,
Koşardım, ardıma takılan çocuklardan kurtulmak için
Düşerdim,
Uyanırdım birden, şehir çocuğu hayallerimden.
Şimdi
Şehirdeyim.
Ne çocukluğumdaki şehir çocukları var,
Ne de rengarenk uçurtmalar ellerinde,
Kim bilir!
Kaç ipi kopmuş uçurtma uçar,
Şimdi onların hayallerindeki köylerde.
Keşke
Onlar gibi bende o köyleri hayal edip bulsaydım,
Hiç büyümeseydim,
Emanet uçurtmamla rüzgarlı havalarda ben hep köy çocuğu kalsaydım...

cocukluk insan ömrünün dönüm noktasıdır
gelişimde kritik dönemdir. cocuk üzerine bir şey yazılmamış beyaz kağıt gibidir.nakış nakış işlenilmeyi bekler her safhada.küçücük yüreğiyle büyük adamdır o. yeri geldiğinde haberi ondan alırsın çocuk deyip de geçme aklına şaşar kalırsın
yedi iklim aydınlık yarınlardır o. öldüğünde uçmağa gider kalırsa koçyiğittir vesselam


cocuk ömrün yarısı
bal peteğin arısı
sonbaharın sarısı
çocuk ömrün yarısı.

Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
Uyanıkken rüyâ gördüğüm günler
Gelir bu kâbustan alır mı beni
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Teneke çıkrığım, tahtadan atım
Dönersem Serçem tanır mı beni
Diner mi ruhumun büyük ağrısı

Çocukluk dediğin, ömrün yarısı.

ÇOCUĞA DEĞEN HER GÜZELLİK BİR KARDELENİN EDASINDA ASALETİNİ YANSITIYOR....

KALEM NE GÜZEL İŞLEMİŞ BİZDEKİ SAF VE GERÇEK BİZİ....

ÇOCUK YANIM LEKE TUTMAZ İNSAN YANIM.....

TEBRİKLER ŞAİRE ŞİİRE....

Çocukluk dediğin, ömrün yarısı.

Bu günlerde öyle değil arkadaş
Çoğumuzda artık ömrün tamamı

Selam

ve ilginç bir şey daha... Çocuklar bu yaşlarda henüz soyut somut kavramın ayrıdında değillerdir. Soyutu yaşarlar ama bilemezler. Tıpkı balığın denizde ama denizden habersiz yaşaması gibi. Dolayısyla çocuklar somut kelimlerle konuşurlar. Sevgiyi tarif edemezler mesela ama annelerini severler. üzüntüyü açıklayamazlar ama üzülebilirler. Somut kelimlerle souyutu (sonsuz hayaldünyalarını) en iyi anlatan bence çocukalardır.

Çocukların konuştuğu her söz her keilme bence yazılagelmiş en iyi şiirlerdir belkide...