Bir masalda kaldı çocukluğumuz.
Renkli anıların kıyılarında.
Dönülmez kente de çıksa yolumuz;
Dalgalar savurur durur yine de.
Sarıp sarmalardık çara çaputa.
Toz, toprak demeden top koştururduk
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
