Düşüncelerim kalemimin önüne geçmekte
Umutlarım bir, bir yürekten sökülürken
Bedenime verilen acıdan,daha fazlasını yaşıyordum
Arsız ruhum, kül rengi bir akşam üstünü selamlıyordu
Acılarımı sınıflandırıyor, ayrı ayrı bölümlere koyuyordum
İç hesaplarımı ince ayrıntısına kadar çözüyor
Duygusuz insanların,ruhumun ırzına geçmesini hazmedemiyordum
Ama yinede,acılı ruhum kül rengi geceme selam veriyordu
Aşklarımı sevdalarımı düşünüyordum bir yandan
Bakmayın böyle dediğime, hepsi sanal gerçeği olmayan
Sizin sinama perdelerinde gördüğünüz,hayalimde yaşayan
Çocukluğumdan eksik sevgim, kül rengi geceme selam veriyordu
Gece okadar yalın sessiz, yusufcuk kuşunun sesine mahkum
Ben ise bekçiyim, sislerimin acı çeken yüreğimin bekçisi
Çocukluğumu istesem sizden, neye benzediğini bilmek istiyorum
İçimdeki ses 'sus'diyor, kül rengi gecen selamını aldı.
26.03.2011
Leyla GögerKayıt Tarihi : 1.6.2011 13:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!