Çocukluğum,gençliğim...

Nefesin havada asılı kaldığı ,
Buz gibi zamanlardı.
Akşam olunca;
Kasabaya inerdi yaban hayvanlar.
Bizlerse soğuktan değil korkudan çıkamazdık sokağa.
Ama gözümüz,gönlümüz sokaktaydı.
Kış öyle soğuktuki ;
Evde su donardı,
Çamaşır donardı.
Dışarıda göl donardı,
Şelâle donardı,
Hayat donardı.
Pencerenin arkasından seyre dalardık sokağı.
Karanlıkta nar gibi olmuş sobanın etrafında kıvrılıp uyurduk;kedi gibi.
Buz gibi olurdu evin içi sabaha doğru.
Karton gibi olurdu çamaşırlar ;buz tutardı sabaha doğru.
Çamaşırlara bakar bakar gülerdik.
Genede mesut ve mutluyduk.
İdare lambası,
Gaz ocağı,
Tel dolap kullanırdık.
Lüks ise zenginlere özgü lükstü.
Radyonun etrafında toplanırdık;
Anlatılanları dinlerdik,hayal ederdik.
Herkesin herkese güvendiği günlerdi.
Belki okul azdı, öğretmen yoktu
Ama okuma hevesimiz vardı .
Bir lokmanın paylaşıldığı günlerdi.
Bir diş ağrısı için şehire gitmek gerekiyordu;imkânın varsa.
Neyle;hangi parayla
Araçmı vardı ki gidebilesin.
Oyuncaklarımız yoktu,
İcatlarımız vardı.
Bahçede, harmanda,sokakta oynardık korkusuzca.
Botlarımız, montlarımız yoktu;
İnce gömlekle,yırtık naylon ayakkabıyla sokaktayık .
Buz tutardı her yanımız,
Elma gibi olurdu yanaklarımız,
Kıpkırmızı kesilirdi ellerimiz,
Hiçte şikayet etmezdik.
Bu bizim hayatımızdı.
Zevkten dört köşe olurduk.
İdare lambasının altında ders çalışırdık ama uyuyakalırdık.
Okulumuzun bacasından odun kokuları yükselirdi,
Kokuları ta iliklerimize kadar hissederdik.
Irmaklar,göller buz tutardı;korkusuzca saatlerce oynardık üzerinde.
Telden arabalar,
Bezden top yapardık,
Cengelliler sürerdik,
Çelik çomak oynardık,
Nasılda keyf alırdık.
Ençok ta patates,ekmek yerdik,
Başkalarının verdiği giysilere nasılda sevinirdik, bayram ederdik.
Yeni elbisemiz hiç olmadı.
Annelerimiz çok güzel yama yapardı,
Kitap alamazdık,
Defteri,kalemi idareli kullanırdık.
Sevsekte söyleyemezdik;utangaçtık,
İçimizde yaşardık duygularımızı.
Leğende banyo yapardık,
Eve su taşırdık dereden kovalarla,
Ama
Mutluyduk,
Huzurluyduk,
Sağlıklıydık.
İş yapmayı öğretirdi;annelerimiz,öğretmenlerimiz,
Uygulamalı derslerimiz vardı okullarda...
Şunun şurası kaç yıl geçtiki...
Anlatınca çocuğuna;
Dalga geçme diyorlarya...
Aslında;
Dalga geçen zamandı.
Biz zamanı ;zamanında yaşadık.
Nasılda umutluyduk;
Nasılda mutluyduk...