Ne ceketimiz, paltomuz vardı,
ne de ayağımızda ayakkabı ya da bot.
O kış rüzgarında camımız titrer, ıslık çalardı kapımız.
Susun derdi babam,
radyoda "Akşam Haberleri" dediğinde.
O zamanlar orta dalga Çukurova radyosunda pazar gecesi radyo tiyatrosu, sabah okula veya işe giderken de sabah proğramıydı hayallerimiz.
Teneke sobamız yanardı,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta