Sahip olduğumuz en güzel varlıklar,
Çocuklarımız…
Esmer,sarışın,o renk bu renk gözlü.
Ne fark eder ışıl ışıl bakarlar.
Yorgun bir gün ardından,
Ayaklarımı sürükleyerek çıkarken merdivenleri,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Çocuklarımız... Bizi yaşama bağlayan en büyük nedenlerden biridir...
Onlar iki ağacın tadına doyulmayan meyveleridir...
Onlar değil... Baba ve anne istediği için dünyaya gelen çocuklarımız... Onlara ne veriyoruz... Onlardan ne istiyoruz...
Onlar... Onlar... Onlara ne gelecek vaat ediyoruz...
Duygulu... Ders niteliğindeki şiirinizi kutlarım üstadım... Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta