ZAFER ZENGİN ETNİKA ÇOCUK ŞİİRLERİ

.


yağmalar başlar çocuk
çalınır dudaklar
avuç içlerinde sızı

dışta
yüze sürülmüş sakallar

..

gülü ver

Yine harman çocuk
Yine harman
Yanlış anlaşılan

Ben seni sevdim çocuk
Harman boynumda boncuk

Ah çocuk
..

Mahkum ettiler çocuk
Dört duvar arasına
Çatlağından su sızan
İçimiz bıraktık yarınlara

Sorma çocuk
Kaç kaçış yaptık
İçimizdeki adamdık
Yarı yolda yakalandık
Harmandık
..

oysa eller
ne çok resim çizer
çocuk hale gelirler

bilinmez
dağlar ovalar nehirler
kaç renge boyanır çiçekler

“- onyüzbinmilyoncuk –“

..

Ah
çocuk
sana
sevdamı
anlatacaktım

Yaktılar

Küstüm
ölüme
..

adalar vardı çocuk
maviliğin sonunda
gece ise ışıklar
deniz fenerleri
belki de takalar
ya da adalarda insanlar
uzakta onlar var

düğün tutulmuş yamaçlarda
ışıkları yakamozda
..

Kahvehane önünden toplardık

çocukluğumuzu

yarım izmaritler

yarım aşklar

yarım sevgili gülüşleri

..

.



oyunlara doğar çocuk;



kızmasınlar taze ayakkabı
taze pantolon gezsin dursun karda
..

.




ben unuttum çocuk
yaralarımı saydım
gidenlerin sözlerini
gelmeyenlerin türkülerini

..

Saçları sarı çocuk
Kafasında kullası*
Leblebi kokar dünyası
Büyüdükçe boğar aynayı
Hayat bu
Hemen yutulmamalı
Saçları sarı hala
Kiraz dalı gömleği
Beyaz kol sıvalı
Çocuk saçların nasıl da sarı
..