Çiğdem Sezer Şiirleri - Şair Çiğdem Sezer

böyle yalnız böyle iyi
bir öyküyü yeni baştan okur gibi
yeniden başlar gibi denize
ama hiç bilmediğim bir denize
yeniden başlar yeniden okur gibi
derindeki sözcükleri

insan ne zaman alışır hayata
baba?

yağmurun değdiği her yerdi yüzün
seni sordum da irkildi toprak
ölümü bildim, büyüdüm

kalkıp bir ağacı suluyoruz ellerinle
yağmura bakıyoruz -hep yağıyor-
pirinçhan'da bir gramofon
-beni kör kuyularda...
ellerin öylece duruyor masada
kuyum ustası ellerin

geldiğim yol ateş ve taştan
harcı yeryüzü bir yaşamak yalanı
geldiğim yol, sil baştan

al bu kızıllığı bir kuş uçuşu
al bu kızıllığı bir dağ geçişi

sıradan şeyler olup bitiypr, dünyanın
her yerinde.ağacın biri esniyor
toprak geriniyor.gün
süzülüyor evlerimize

kap kacak börtü böcek naftalin

işleyerek kalbimi
henüz yazılmamış şiire
karanlığın dudağında gülümseyen gül
gibi girdiniz
....bir çocuk ağlıyordu
sesini arayarak

emrindeyim komutanım iç savaş bitti
kalbin bütün burçlarına siyah bayrak çekildi

ne tuhaf böyle yaşar gibi yapmak
konuşur sevişir gülüşür gibi
ne tuhaf, yaşarken kendimizi dışarıda bırakmak

kışın soğuk dudaklarıyla öptüğü gece
örtsün üstümüzü. kar
gibi geçsin içimizden hayat
suyun diliyle sevelim birbirimizi
ağacın dala söylediğiyle. şehir
rüzgâra tutulmuş şemsiye

diyor ki, buhurunu yitirmiş
tütsüyü kim, niye…?
sentetik çiçekler konvoyu
masumiyet şarkıları söyleyerek yürüyor

akşamdı
…………….
bir bulut sesini yanı başıma bıraktı

senin huysuz gövden
avuç içlerin göz bebeklerin