Yıllardır,
zamanın güçlü omuzlarına karşı mücadele ediyorum.
Ter kokulu duvarlara yapışmış masallarım vardı çocukken.
Rıhtımın kahkahalarını duyardım,
tuzlanırdı bacaklarım.
Zaman, sevginin döküldüğü yerdir aslında
ve yalnızlık terin tuza dönüşümüdür.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta