Bu çocuk ne ile oynuyordu?
Kimse bir şey bilmiyordu,
Bir köşeye bırakıyorlardı onu,
Önüne beyaz kum konuluyordu.
Bazı günler, fark edildi ki,
Çember yapıyordu kollarını, kanat gibi.
Uzaklara, çok uzaklara bakıyordu,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta