Bu çocuk ne ile oynuyordu?
Kimse bir şey bilmiyordu,
Bir köşeye bırakıyorlardı onu,
Önüne beyaz kum konuluyordu.
Bazı günler, fark edildi ki,
Çember yapıyordu kollarını, kanat gibi.
Uzaklara, çok uzaklara bakıyordu,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta