Eriyen zamanın sözcüklere dönüşmüş ışığı karanlıkda kaldı.
Özgürlüğü hak eden kelebek kadar yol kat edemedik.
Belki de sol yanınızda bir çocuk gülüşü kalacaktı.
Gülüşü cennet kokan çocuklarla
Duyusal körelmeler çoğaldıkça,
İnsanlık yok oldu.
Nerde kaldı insanlık.
Bir ülke ki milleti Türk;
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Devamını Oku
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
İnsanlık mı?
O, "kör kuyuda" şimdi!
Kendi kazdığı...
Tebrikler Gülay Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta