Çocuk Gibiyim Bana Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Çocuk gibiyim bana
İçime düşüyorum boyuna
Unutmuşum
Bir parça mutluluğa reçel sürmeyi
Annemin ellerinden
Görse ne bu hal diyecek
Dizlerin yara bere içinde
Sen eline yüzüne kahkaha bulaştırıyorsun
Kalbinden

Çocuk gibiyim bana
Ne kadar seviyorsuna
Kollarımı açıp
Bu kadar diyorum hâlâ
Gözlerim kan ter içinde

Annem görse
Yüreğin kan ağlamış
Bu ne hâl
Göğsümdeki Gül'ü solduruyorsun diyecek
Kahrından tekrar ölecek
Makberine gittiğimde
Suçuma boynum bükülecek

Çocuk gibiyim bana
Gönül tenim, anamın aşk sütü kokuyor
Kalbimin saçları iki örgü
İki gözüm iki çeşmede
Ceylanlar, geyikler kurdelem olsun
Sevmemin ırmaklarına kana kana
Avcıların adımlarında can izleri var
Eyvah

Çocuk gibiyim bana
Büyüseydim büyüyemezdim
Aşka ve sonsuzluğa
Aklım yanıyor dirilmeye

Özümdeki kir aynaya yansısın
Beni ben temizlerim ancak
Gözümü koluma siliyorum hâlâ
Tövbede su var, kül var
Su ağlamışlığımdan, kül yanmışlığımdan
Çocuk ellerim başla ömrü ovmaya

Çocuk gibiyim bana
Candan çıkmadan dünyadan çıktım
Yine de kuş gibi cıvıldamayı bırakmadım
Ballı sarı erik reçeli kokuyor
Damağıma tadı geliyor
Bir parça mutluluğa bir kavanoz reçel sürdüm
Çoğunu üstüme döktüm
Annem görse
Bu ne hâl diyecek
Acılarını mı örtüyorsun
Bir de şen şakraksın
Sen güneşli öleceksin
Yağmur sevgine gözyaşı döktüreceksin
Büyüye büyüye kucağıma geleceksin...