Gözyaşları süzülür dudaklarından birer birer,
Gelmiş geçmiş tüm kötülükleri anar içten içe nehir.
Bir zamanlar neşeyle dolu gözleri artık puslu,
Küçük bedeni kırık dökük, yaşamın darbesine suslu.
Gökyüzüne bakar o masum çocuk, çaresiz ve sessiz,
Neden bu kadar zor, diye sorar, niye bu kadar acı veriş?
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta