Gül bahçemizin, bülbülüydün çocuk!
Her sabah, senin sesinle uyanırdı şafak
Gün; senin gülüşünle aydınlanır
Geceler varlığınla nurlanırdı
Hele birde; o güzelliğin ve saflığın vardı ya çocuk!
Melekler bile kıskanırdı
Lakin, uzun sürmedi bu mutluluk
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
